۱۲ فروردین ۱۴۰۱

جنگ پاسیفیک. قسمت دوم

 



نگاهی نوین به رخدادهای جهان


بمباران هیروشیما و ناکازاکی

و دو پیآمد مثبت و تعیین کننده جهانی آن


قسمت دوم

مطالعه قسمت اول

مطالعه قسمت سوم

مطالعه قسمت چهارم

مطالعه قسمت پنجم




قسمت دوم



وضعیت چین در حول و حواشی دوران جنگ جهانی دوم

 

دو عامل اساسی در شکل دادن به وضعیت تأسف انگیز اجتماعی آن زمان چین

عامل اول:

زنان خدمتکار جنسی

اصطلاح زنان خدمتکار جنسی و یا «زنان آسایش» (ian-fu به معنای روسپی) تعبیری برای زنانی می باشد که بوسیله ارتش ژاپن عمدتن از چین و همینطور از برمه، تایلند، ویتنام، مالایا، مانچوکو، تایوان و سرزمینهای دیگر به بردگی جنسی گرفته شده بودند. این زنان در طول جنگ جهانی دوم در فاحشه خانه های نظامی ژاپن مجبور به سرویس دهی رایگان جنسی می شدند. جنگ آسیا و اقیانوسیه، اولین مورد آزار زنان توسط ارتش ژاپن نبود و حتی هنگامی که ژاپنی ها در سال ۱۹۱۸ به سیبری حمله کردند، ارتش ژاپن روسپی ها را از ژاپن بدانجا انتقال داد. با حمله به چین در سال ۱۹۳۲، بکارگیری زنان جوان به عنوان زنان آسایش (فاحشه های اجباری) سیستماتیک شد. این زنان که اکثرن بین ۱۴ تا ۲۵ سال سن داشتند، مجرد و عمدتن بی سواد بودند. هر زن باید روزانه در حدود ۴۰ سرباز را سرویس جنسی می داد. بسیاری از این زنان، قبل از پایان جنگ بر اثر بیماری، شکنجه جنسی یا گرسنگی مردند. در هفته های پایانی جنگ، ده ها هزار زن، از این نوع، به راحتی به قتل رسیدند و تنها حدود ۳۰ درصد از آنان از جنگ جان سالم به در بردند. در منابع آلمانی و آمریکائی و عمومن در جهان خارج از ژاپن، تخمین زده می شود که بین ۱۰۰,۰۰۰ تا ۳۰۰,۰۰۰ زن، مبتلا و درگیر این وحشیگریها بودند. این در حالی است که این رقم در ژاپن از ۱۰,۰۰۰ تا ۲۰۰,۰۰۰  قربانی عنوان شده است. ضمنن  گفته می شود، تعداد  ۲۰۰,۰۰۰ نفر از این قربانیان، از میان زنان چینی بوده اند. باقی بردگان جنسی،  از کره و تایوان و همچنین از سرزمین های اشغالی دیگر مانند اندونزی، مالزی، فیلیپین و برخی از زنان نیز از هلند و استرالیا بوده اند. در منابع مختلف، تعداد این زنان را متفاوت از یکدیگر ثبت نموده اند. [سند سوم]

 

عامل دوم

ورود تریاک به چین

پیتر سی پاردو(Peter C. Purdue) در کتاب خود به نام «جنگ اول تریاک» می نویسد:

                    " تریاک پاتنا تولید شده توسط شرکت بریتانیایی هند شرقی، تحت انحصار تولید خود در بنگال، کیفیت بهتری نسبت به مواد مخدر داخلی داشت. به دلیل غیرقانونی بودن در چین، این شرکت محموله های صادراتی از هند را به تاجران خصوصی واگذار می کرد تا روند تجارت قانونی آنها در کانتون در چارچوب تجارت با چین به خطر نیفتد. اینها کالاهای خود را به قاچاقچیان چینی در مناطق ساحلی انتقال می دادند. در این ارتباط، ابتدا از کشتی‌ها، بعدن از انبار شرکت در جزیره لینتین، تریاک با قایق‌های پارویی کف تخت با بادبان‌های کمکی و خدمه ۵۰ تا ۶۰ نفره به داخل کشور منتقل می شد. در سال ۱۸۳۱ تخمین زده شد که حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ قایق در این تجارت فعال بوده اند."


این نقل قول را در اثبات این واقعیت آوردم که بریتانیایی ها، بوسیله کمپانی هند شرقی، تریاک را وارد چین کردند، گرچه در سالهای بعد عثمانان نیز در این تجارت پول ساز سهیم بودند و این در حالی است که تا پایان قرن نوزدهم، خود چینی ها تبدیل به یکی از تولیدکنندگان بزرگ این ماده سکرآور شده بودند.


مسئله رقت آورتری که تراژدی بردگی جنسی زنان عمدتن چینی را کامل می کرد آنکه، در زمانی که دختران و زنان چینی به عنوان فاحشه اجباری سرگرم سرویس دادن به سربازان ژاپنی بودند، بر سر هر کوچه در مناطق وسیعی از چین، تریاکخانه ها، با تریاکی که در ابتدا برای مدتی خاص، توسط بریتانیائی ها  بطور رایگان توزیع می شد، به نشئه کردن پدران، شوهران و برادران همان زنان برده مشغول بودند.

 

در این راستا در منابع انگلیسی زبان، بطور خلاصه چنین آمده است:

                           " ....در اواخر قرن نوزدهم، تولید تریاک داخلی چین به چالش کشیده شد و سپس از واردات، پیشی گرفت. قرن بیستم با مبارزات مؤثر برای سرکوب کشاورزی داخلی آغاز شد و در سال ۱۹۰۷ دولت بریتانیا معاهده‌ای را برای حذف واردات امضا کرد. با این حال، سقوط سلسله چینگ در سال ۱۹۱۱ منجر به تجدید

حیات در تولید داخلی این ماده سمی شد. دولت ملی‌گرا، دولت‌های استانی، پایگاه‌های انقلابی حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) و دولت استعماری بریتانیا، همگی به مالیات‌های تریاک به‌عنوان منابع اصلی درآمد وابسته بودند، همانطور که ژاپنی های  اشغالگر در دوره جنگ دوم چین و ژاپن مابین سالهای ۱۹۳۷تا ۱۹۴۵ از آن نفع

می برند. "  [سند چهارم]

 

مستعمره های ژاپن

لیست نسبتن بلندی از مناطق تحت اشغال ژاپن و برخی از مناطقی که قبل از جنگ جهانی دوم نیز به مرور در مجموعه مستعمرات این کشور قرار گرفته بودند وجود دارد. پس از جنگ جهانی دوم و معاهده سانفرانسیسکو، ژاپن در تسلیم بی قید و شرط، کنترل بر تمام سرزمین های اشغالی و مستعمراتی خود  به جز سرزمین اصلی، یعنی هوکایدو، هونشو، کیوشو، شیکوکو و حدود ۶۰۰۰ جزیره کوچک اطراف را لغو کرد. تعدادی از اراضی اشغال شده ژاپن توسط ایالات متحده نیز، پس از سال ۱۹۴۵ به ژاپن بازگردانده شد. با این وجود هنوز تعدادی از مناطق در آن حوالی مورد مناقشه کشورها وجود دارد. از جمله:

۱-    اختلاف بر سر جزایر کوریل بین ژاپن و روسیه.

۲-    مناقشه صخره های لیانکورت مابین کره جنوبی و کره شمالی.

۳-    اختلاف در مورد جزایر سنکاکو بین جمهوری چین و تایوان.


در طول جنگ جهانی دوم، ژاپن قلمروهای وسیعی در شرق و جنوب شرقی آسیا، از جمله هندوچین فرانسوی، هند شرقی هلند، مالزی، فیلیپین و انواع جزایر اقیانوس آرام را فتح کرد. مناطقی که در انتهای جنگی که به جنگ پاسیفیک معروف شد، توسط آمریکائی ها از چنگ ژاپن رها شدند.

در اواخر جنگ جهانی دوم، در هشتم آگست ۱۹۴۵، اتحاد جماهیر شوروی به ژاپن اعلام جنگ کرد و با بیش از یک میلیون سرباز به منچوری حمله کرد. این حمله نظامی، به عملیات طوفان آگوست معروف شد.


در طول جنگ جهانی دوم، چین به طور رسمی توسط متفقین حمایت شد و ایالات متحده، تعدادی پایگاه های هوایی در خاک چین ایجاد کرد که چندی بعد، ژاپن از آن بیس های نظامی، بمباران شد. ایالات متحده از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ با بیش از ۵ میلیارد دلار از چین حمایت کرد.


در تابستان ۱۹۴۵، درست زمانی که هر دو طرف‌ متخاصم، تصور می‌کردند که جنگ جهانی دست کم یک سال دیگر به طول خواهد انجامید، ایالات متحده آمریکا در بن بستی  که شرح آن خواهد آمد، با پرتاب بمب‌های اتمی بر روی هیروشیما و ناکازاکی به آن پایان داد. ژاپن در پانزدهم آگست ۱۹۴۵ تسلیم شد. نیروهای ژاپنی در چین نیز در نهم سپتامبر همان سال با امضای معاهده ای در نانجینگ رسمن تسلیم شدند.  


پایان قسمت دوم

مطالعه قسمت اول

مطالعه قسمت سوم

مطالعه قسمت چهارم

مطالعه قسمت پنجم

.............................................

تحقیق و پژوهش: فرامرز تابش

10.03.2022


در قسمت سوم  می خوانید:

 - نگاهی مختصر بر جنگ پاسیفیک

 - زمینه بمباران هیروشیما و ناکازاکی 


منابع: 

[سند سوم]

The Asian Women's Fund. "Who were the Comfort Women?-The Establishment of Comfort Stations". Digital Museum The Comfort Women Issue and the Asian Women's Fund. The Asian Women's Fund. Archived from the original on August 7, 2014. Retrieved August 8, 2014

 

[سند چهارم]

Hans J. (4 March 2015). "The Blooming Poppy under the Red Sun:

James Louis (2003). "Opium, Empire, and Modern History"

 

کد مقاله در آرشیو پژوهشکده اندیشه آنلاین آلمان:

idv,adlh , khöhchöd , #dhlnihd lefj Hk-rslj n,l

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر